bierzmowanie
images/b_100lat.jpg

Sakrament bierzmowania powinien przyjąć każdy ochrzczony. Co prawda sakrament ten nie jest konieczny do zbawienia, jednak dzięki niemu doświadczamy umocnienia Duchem Świętym. Bierzmowanie można przyjąć dopiero przy osiągnięciu odpowiedniego wieku. W Polsce jest to 3 klasa gimnazjum. Można oczywiście być bierzmowanym także później. 

Przygotowanie do bierzmowania odbywa się tylko przy parafii.

bierzmowanie młodzieży - schemat przygotowania

krok 1

Rodzice gimnazjalistów w klas II zgłaszają na początku września swoje dzieci do przygotowania do bierzmowania.

krok 2

Przez całą II klasę gimnazjum młodzież berze udział w comiesięcznych spotkaniach.

krok 3

W III klasie gimnazjum kandydaci biorą udział w spotkaniach w małych grupach.

krok 4

Kandydaci muszą dostarczyć:
- świadectwo chrztu (jeśli nie był udzielany u nas)
- zgodę parafii macierzystej (jeśli nie mieszkają u nas)

krok 5

Kandydaci zdają w wyznaczonym terminie egzamin z wiedzy katechizmowej.

krok 6

Każdy z kandydatów musi mieć świadka. Świadkiem bierzmowania powinien być rodzic chrzestny. Jeśli jest to niemożliwe wtedy świadkiem mogą być rodzice bądź opiekunowie. Ewentualnie świadkiem może być jakakolwiek dorosła osoba już bierzmowana. Świadkiem nie może być rówieśnik!

krok 7

Bierzmowanie odbywa się raz w roku w wyznaczonym terminie.

bierzmowanie dorosłych

Kilka razy w ciągu roku w katedrze katowickiej jest możliwość przyjęcia sakramentu bierzmowania przez osoby dorosłe. Osoba taka musi jednak wpierw zostać przygotowana do bierzmowania w swojej parafii. W tym celu odpowiednio wcześniej trzeba się zgłosić do o. proboszcza.

dowiedz się więcej

Katechizm Kościoła Katolickiego

Kodeks Prawa Kanonicznego

Wprowadzenie teologiczno-pastoralne

Instrukcja Episkopatu Polski

Wskazania Metropolity Katowickiego


przebieg liturgii bierzmowania

Sakramentu bierzmowania udziela się w czasie uroczystej Eucharystii. Szafarzem tego sakramentu jest biskup bądź kapłan przez niego wyznaczony.

Po Ewangelii biskup przeprowadza z proboszczem dialog:

Proboszcz: Czcigodny Ojcze, Kościół święty prosi przeze mnie o udzielenie sakramentu bierzmowania zgromadzonej tu młodzieży.

Biskup: Czy młodzież ta wie, jak wielki dar otrzymuje w tym sakramencie i czy przygotowała się należycie do jego przyjęcia?

Proboszcz: Jestem przekonany, że wszyscy przygotowali się do bierzmowania, uczestniczyli bowiem przez szereg dni w słuchaniu słowa Bożego i wspólnej modlitwie oraz przystąpili do sakramentu pokuty.

Biskup: Droga Młodzieży, powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie?

Kandydaci: Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad.

Wszyscy: Amen.

Biskup wygłasza homilię wyjaśniającą znaczenia sakramentu. Kończy ja w tych lub podobnych slowach:

A teraz, zanim otrzymacie Ducha Świętego, wspomnijcie na wiarę, którą wyznaliście na chrzcie świętym albo którą wasi rodzice i chrzestni wyznali razem z Kościołem w dniu waszego chrztu.

Delegacja kandydatów podchodzi z zapalonymi świecami do chrzcielnicy. Biskup zadaje pytania wszystkim kandydatom do bierzmowania.

Biskup: Pytam każdego z was: Czy wyrzekasz się szatana, wszystkich jego spraw i zwodniczych obietnic?

Kandydaci: Wyrzekam się.

Biskup: Czy wierzysz w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?

Kandydaci: Wierzę.

Biskup: Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?

Kandydaci: Wierzę.

Biskup: Czy wierzysz w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, którego masz dzisiaj otrzymać w sakramencie bierzmowania, tak jak Apostołowie otrzymali Go w dzień Pięćdziesiątnicy?

Kandydaci: Wierzę.

Biskup: Czy wierzysz w święty Kościół powszechny, obcowanie Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?

Kandydaci: Wierzę.

Biskup: Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Wszyscy: Amen.

Biskup stoi zwrócony do ludu i złożywszy ręce mówi:

Najmilsi, prośmy Boga Ojca wszechmogącego, aby łaskawie zesłał Ducha Świętego na te przybrane dzieci swoje, odrodzone już na chrzcie do życia wiecznego. Niech Duch Święty umocni je swoimi darami i przez swoje namaszczenie upodobni do Chrystusa, Syna Bożego.

Wszyscy przez chwilę modlą się w milczeniu. Biskup (i koncelebrujący kapłani) wyciągają ręce nad kandydatami. Sam zaś biskup mówi:

Boże wszechmogący,
Ojcze naszego Pana, Jezusa Chrystusa,
który odrodziłeś te sługi swoje
przez wodę i Ducha Świętego
i uwolniłeś ich od grzechu,
ześlij na nich Ducha Świętego Pocieszyciela,
daj im ducha mądrości i rozumu,
ducha rady i męstwa,
ducha umiejętności i pobożności,
napełnij ich duchem bojaźni Twojej.
Przez Chrystusa, Pana naszego.

Wszyscy: Amen

Kandydaci do bierzmowania podchodzą przed ołtarz. Świadek bierzmowania kładzie prawą rękę na ramieniu kandydata, który podaje swoje imię biskupowi.
Biskup zwilża wielki palec prawej ręki krzyżmem i kreśli nim znak krzyża na czole kandydata mówiąc:

[N], Przyjmij znamię Ducha Świętego.

Bierzmowany: Amen.

Biskup dodaje: Pokój z tobą.

Bierzmowany: I z duchem twoim.

W czasie namaszczania można śpiewać odpowiednią pieśń. Po namaszczeniu następuje modlitwa powszechna.